γεωμέτρης

පුරාතන ග්‍රීක

නිරුක්තිය

From γεω- (geō-, “earth”) +‎ μετρέω (metréō, “to measure”) +‎ -ης (-ēs).

උච්චාරණය

 

• IPA^(key): /ɡe.ɔː.mé.trɛːs/ → /ʝe.oˈme.tris/ → /ʝe.oˈme.tris/

• (grc-cla) IPA^(key): /ɡe.ɔː.mé.trɛːs/
• (grc-koi1) IPA^(key): /ɡe.oˈme.tre̝s/
• (grc-koi2) IPA^(key): /ʝe.oˈme.tris/
• (grc-byz1) IPA^(key): /ʝe.oˈme.tris/
• (grc-byz2) IPA^(key): /ʝe.oˈme.tris/

නාම පදය

γεωμέτρης (geōmétrēs) පුරුෂ ලිංග (genitive γεωμέτρου); first declension

1. surveyor
2. geometer

වරනැඟීම

First declension of ὁ γεωμέτρης; τοῦ γεωμέτρου (att)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ γεωμέτρης ho geōmétrēs	τὼ γεωμέτρᾱ tṑ geōmétrā	οἱ γεωμέτραι hoi geōmétrai
Genitive	τοῦ γεωμέτρου toû geōmétrou	τοῖν γεωμέτραιν toîn geōmétrain	τῶν γεωμετρῶν tôn geōmetrôn
Dative	τῷ γεωμέτρῃ tôi geōmétrēi	τοῖν γεωμέτραιν toîn geōmétrain	τοῖς γεωμέτραις toîs geōmétrais
Accusative	τὸν γεωμέτρην tòn geōmétrēn	τὼ γεωμέτρᾱ tṑ geōmétrā	τοὺς γεωμέτρᾱς toùs geōmétrās
Vocative	γεωμέτρη geōmétrē	γεωμέτρᾱ geōmétrā	γεωμέτραι geōmétrai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ආශ්‍රිත යෙදුම්

• γεωμετρέω (geōmetréō)
• γεωμέτρητος (geōmétrētos)
• γεωμετρίᾱ (geōmetríā)
• γεωμετρικός (geōmetrikós)

 

Descendants

• ග්‍රීක: γεωμέτρης (geométris)
• → ලතින්: geōmetrēs (see there for further descendants)
• → ජෝර්ජියානු: გეომეტრი (geomeṭri)

වැඩිදුර් කියවීම සඳහා

• γεωμέτρης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• γεωμέτρης in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• සැකිල්ල:R:Logeion
• “γεωμέτρης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• සැකිල්ල:R:Woodhouse