අමතර අවධානයට: मूँग, मूंग, සහ माग

හින්දි

සංස්කරණය
 
मृग

නිරුක්තිය

සංස්කරණය

Borrowed from සංස්කෘත मृग (mṛgá), from Proto-Indo-Iranian *mr̥gás.

උච්චාරණය

සංස්කරණය

නාම පදය

සංස්කරණය

मृग (mŕgපුරුෂ ලිංග (Urdu spelling مرگ)

  1. deer
    Synonym: हिरन (hiran)
  2. antelope

වරනැඟීම

සංස්කරණය

සංස්කෘත

සංස්කරණය

වෙනත් අක්ෂරක්‍රම

සංස්කරණය

නිරුක්තිය

සංස්කරණය

    From Proto-Indo-Iranian *mr̥gás (forest animal). Cognate with Avestan 𐬨𐬆𐬭𐬆𐬖𐬀 (mərəγa, bird), Sogdian 𐼺𐽀𐼲𐼷 (mrɣy, bird). Also related to පර්සියානු مرغ (morğ, hen).

    උච්චාරණය

    සංස්කරණය

    නාම පදය

    සංස්කරණය

    मृग (mṛgá) stemපුරුෂ ලිංග

    1. a forest animal, wild beast
      • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 2.34.1:
        धा॒रा॒व॒रा म॒रुतो॑ धृ॒ष्ण्वो॑जसो मृ॒गा न भी॒मास्तवि॑षीभिर॒र्चिन॑:।
        अ॒ग्नयो॒ न शु॑शुचा॒ना ऋ॑जी॒षिणो॒ भृमिं॒ धम॑न्तो॒ अप॒ गा अ॑वृण्वत॥
        dhārāvarā́ marúto dhṛṣṇvòjaso mṛgā́ ná bhīmā́stáviṣībhirarcína:.
        agnáyo ná śuśucānā́ ṛjīṣíṇo bhṛ́miṃ dhámanto ápa gā́ avṛṇvata.
        The Maruts, shedders of showers, endowed with resistless might, like formidable wild beasts, reverencing the world by their energies, resplendent as fires, laden with water, and blowing about the wandering cloud, give vent to its collected rain.
    2. (especially) a deer, gazelle, antelope, stag, musk-deer

    වරනැඟීම

    සංස්කරණය
    Masculine a-stem declension of मृग (mṛgá)
    Singular Dual Plural
    Nominative मृगः
    mṛgáḥ
    मृगौ / मृगा¹
    mṛgaú / mṛgā́¹
    मृगाः / मृगासः¹
    mṛgā́ḥ / mṛgā́saḥ¹
    Vocative मृग
    mṛ́ga
    मृगौ / मृगा¹
    mṛ́gau / mṛ́gā¹
    मृगाः / मृगासः¹
    mṛ́gāḥ / mṛ́gāsaḥ¹
    Accusative मृगम्
    mṛgám
    मृगौ / मृगा¹
    mṛgaú / mṛgā́¹
    मृगान्
    mṛgā́n
    Instrumental मृगेण
    mṛgéṇa
    मृगाभ्याम्
    mṛgā́bhyām
    मृगैः / मृगेभिः¹
    mṛgaíḥ / mṛgébhiḥ¹
    Dative मृगाय
    mṛgā́ya
    मृगाभ्याम्
    mṛgā́bhyām
    मृगेभ्यः
    mṛgébhyaḥ
    Ablative मृगात्
    mṛgā́t
    मृगाभ्याम्
    mṛgā́bhyām
    मृगेभ्यः
    mṛgébhyaḥ
    Genitive मृगस्य
    mṛgásya
    मृगयोः
    mṛgáyoḥ
    मृगाणाम्
    mṛgā́ṇām
    Locative मृगे
    mṛgé
    मृगयोः
    mṛgáyoḥ
    मृगेषु
    mṛgéṣu
    Notes
    • ¹Vedic
    • Dardic:
      • Kalasha: mru (mountain goat)
    • Maharastri Prakrit: 𑀫𑀺𑀅 (mia)
    • පාලි: maga, miga
    • Sauraseni Prakrit: 𑀫𑀅 (maa)
    • බෙංගාලි: মৃগ (mŕg, deer)
    • කන්නඩ: ಮೃಗ (mṛga)
    • මලයාලම්: മൃഗം (mr̥gaṃ)
    • දෙමළ: மிருகம் (mirukam)
    • තායි: มฤค

    මූලාශ්‍ර

    සංස්කරණය
    • Monier Williams (1899), “मृग”, in සංස්කෘත–ඉංග්‍රීසි ශබ්දකෝශය, [], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 828/2.
    • Mayrhofer, Manfred (1996) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [පුරාතන ඉන්දු-ආර්ය නිරුක්ති ශබ්දකෝෂය]‎[1] (in ජර්මානු), volume 2, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, pages 370-1
    "https://si.wiktionary.org/w/index.php?title=मृग&oldid=195036" වෙතින් සම්ප්‍රවේශනය කෙරිණි